Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Duo Reges: constructio interrete. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quod cum dixissent, ille contra. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Itaque fecimus. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca
etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.

Tuum credibile?: Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Quo tandem modo?: In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.
Respondeat totidem verbis.: Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Quid enim?: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Bork: Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Negare non possum.: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Ut id aliis narrare gestiant? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.